top of page

Perinatale kinesitherapie

_MG_7312_master_edited.jpg

Prenatale kinesitherapie

Prenatale kinesitherapie betekent voor ons de zwangere vrouw zo goed mogelijk fysiek en mentaal  begeleiden in haar zwangerschap en bevalling.  Dit proberen we te doen aan de hand van:

  • ademhalings- en ontspanningsoefeningen tijdens de zwangerschap en bevalling

  • aanleren van verschillende arbeidshoudingen en massagetechnieken

  • uitleg en praktisch uitvoeren van de perstechniek (aanwezigheid van de partner is hierbij aangeraden)

  • begeleiding van vrouwen met bekkenpijn tijdens de zwangerschap

  • core stability oefeningen en houdingscorrectie

  • het belang van de bekkenbodemspieren met de daarbij horende oefeningen

  • vertrouwen geven aan de zwangere vrouw

_MG_7312_master_edited.jpg
IMG_7742.JPG

Postnatale kinesitherapie

Postnatale kinisitherapie kan vanaf 6 weken na een vaginale bevalling, 8 weken na een keizersnede.

Centraal bij de postnatale kine staat:

  • het herstel van de ondersteunende functie en de sluitfunctie van de bekkenbodem

  • het herstel van de buikspieren (rekening houdend met mogelijks aanwezige diastase) en een algemene reconditionering van de spieren rond de bekkengordel (core-stability, houdingscorrectie…)

  • het hervatten van sportactiviteit

  • pijnklachten aan het bekken en het staartbeen (coccygodynie) na de zwangerschap

 

We bouwen de oefeningen geleidelijk op en luisteren hierbij samen naar uw lichaam.

Wist u dat ongeveer 30% van de vrouwen problemen heeft met urineverlies?  Enkele studies geven zelfs aan dat ongeveer 50% van de jonge vrouwen een lichte graad van incontinentie ervaart. (We denken hierbij dan vooral aan (druppel)verlies bij hoesten, niezen, hurken, trampoline springen...) Geen of een verkeerde revalidatie na een zwangerschap en een bevalling is één van de grootste oorzaken om op latere leeftijd  problemen te krijgen.  We stellen vast dat het aantal vrouwen met urineverlies rond de leeftijd van 30 tot 35 jaar stijgt.  Bekkenbodemspieroefeningen zijn dus van groot belang, zowel bij de behandeling als de preventie van urineverlies.

Deze cijfers moeten we dan ook nog kritisch bekijken.  Onderzoek heeft immers aangetoond dat slechts 20% van de mensen hulp zoekt voor dit probleem.   Niet omdat het probleem verwaarloosbaar is, want dat is het helemaal niet!  Mensen zijn wat terughoudend, er heerst een taboe rond deze problematiek, onwetendheid, verlies als “normaal” beschouwen,…  En dat is heel jammer, want we kunnen ze in de meeste gevallen verlossen van hun klachten.
 

bottom of page